Obieg płynu chłodzącego jest sterowany termostatycznie. Gdy silnik jest zimny, płyn chłodzący krąży tylko w głowicy cylindrów, a także w bloku silnika. Gdy się nagrzewa, termostat otwiera duży obieg płynu chłodzącego. W takim przypadku płyn chłodzący jest dostarczany do chłodnicy przez stale działającą pompę wodną. Płyn chłodzący przepływa przez chłodnicę od góry do dołu i jest chłodzony przez przepływ powietrza przepływającego między żebrami chłodnicy. Wentylator zainstalowany za chłodnicą zapewnia wystarczający przepływ powietrza, dodatkowo zasysając przepływ powietrza napływającego przez chłodnicę.
W wentylatorze znajduje się sprzęgło wiskotyczne. Gdy tylko powietrze wychodzące z chłodnicy osiągnie temperaturę około +82°C, styk bimetaliczny łączy wiskotyczne sprzęgło wentylatora. W tym samym czasie wentylator zaczyna pracować na wyższych obrotach i zapewnia wzrost przepływu powietrza, aż temperatura powietrza na wylocie z chłodnicy spadnie do około 460°C. Następnie sprzęgło wiskotyczne zostaje wyłączone i zmniejsza prędkość wentylatora.
Dzięki przerywanemu pełnemu włączeniu wentylatora zwiększa się użyteczna moc silnika i zmniejsza się zużycie paliwa.